یک
پروسه نوشتن نقد برای بازی ها بیشتر شبیه به نوشتن یک گزارش فنی مهندسی شده است!!شاید هم از همان اول یک همچین ساختار خشکی بوده و به ما ارث رسیده است!!تقریبا وقتی می خواهم شروع به خواندن نقد یک بازی بکنم تمام ساختار درونی و بیرونی و دل روده نقد را پیشا پیش میدانم!! تنها چیزی که جذبم می کند به خواندن این است که آیا بازی مورد نظر خوشایند نقاد بوده است یا که نه!
البته این مورد هم در اکثر مواقع از پیش معلوم است!! همین است که خیلی وقتها تنها مشوقم به خواندن نقد مورد نظر، دانستن این موضوع است که آیا نویسنده هم نظر من را در مورد بازی دارد یا که نه!!( این هم موقعی اتفاق می افتد که قبلا بازی نقد شده را بازی کرده باشم!!).
در ضمن مساله از پیش تعیین شده دیگری هم وجود دارد که فانتزی را از نقد های بازی ها می گیرد!فانتزی که می شود در نقد فیلم آنها را به وضوح دید! اینکه ممکن است یک نفر از فیلمی به شدت خوشش بیاید و برایش نقد مثبت بنویسد و یک نفر برعکس این قضیه برایش اتفاق بیفتد و برای فیلم نقد منفی بنویسد!! و این خود به خود باعث پویایی در نوشته ها می گردد!
ولی در دنیای بازی این مورد تقریبا متصور نیست! چرا که اگر یک بازی خوب باشد و کسی از آن خوشش بیاید بقیه هم همین نظر را خواهند داشت!!البته نمیدانم این معضل است یا حسن!!
البته برای یک نقاد بازی یک معضل محسوب میشود!!چون خودتان که میدانید انتقاد کردن از یک بازی محبوب چه عواقب فجیعی در پی دارد!!
در ضمن تا به حال به چشم ندیده ام که برای یک بازی چند نفر نقد بنویسند!!چراکه همه چیز از پیش معلوم است و اگر نقد این چند نفر را کنار هم قرار دهیم به یک نتیجه میرسیم! حتی در ساختار نوشته!
اینها را که نوشتم بیشتر یک درد دل بود و نه بیشتر و اینکه بگویم دوست دارم فانتزی را در نوشته هایم داشته باشم!! یعنی تمام سعیم را می کنم که نوشته هایم از کلیشه های معمول دور باشد!! پس اگر نوشته ای که در پائین خواهید خواند کمی نا متعارف به نظرتان آمد لطفا احساس مواجه با یک زامبی در شما متبلور نگردد!!
من لیستی دارم که به دیوار اتاقم چسپانده ام!! لیستی که تویش پر است اسامی بازی ها! این لیست به گفته یکی از دوستانم به لیست فتوحات یک سردار!! شبیه است!! البته من هم مثل شما بعد از شنیدن این حرف دوستم کلی خندیدم!!چون نه کسی با تمام کردن 148 بازی در طی 6 سال سردار شده است و نه کسی به این لیست اهمیت میدهد!!
البته جز خودم!...دوست ندارم آن عدد سه رقمی بالا را از این چشم ببینید که طرف دارد خودش را گنده می کند!! اصلا هم گنده شدن ندارد!! خیلی از شما ها عددتان چهار رقمی است! فقط این عدد را گفتم چون می خواهم نگاهی اجمالی و کوتاه در حد ریویو به چهار یازی پائینی این لیست بیاندازم!
148:فرونت لاینز:فوئل آو وار( با این بازی از طریق دموهایش آشنا شدم! همان موقع هم که دمو ها را میدیدم چندان جذب محیط و گیم پلی احتمالیش نشدم! وقتی هم که عرضه شد به خاطر مسائل اقتصادی و صد البته هارد دوران ژوراسیکم از خیر خریدن این بازی 3 دی وی دی گذشتم! تا اینکه به دلیل نزدیک شدن فصل تابستان و دنده عقب شرکت های بازی سازی ، گیم خونم به شدت پائین آمد و سرانجام خودم را راضی کردم که کمی جیبها را خالی کنم و کمی هم برنامه پارتیشن مجیک را به جان هارد بیچاره بیندازم!!
نتیجه البته مثل اکثر مواقع این جوری زیاد امیدوار کننده نبود! اصلا انتظار نداشتم بازی که اینهمه فضا در هارد اشغال میکند دوروزه پرونده اش بسته شود!! ولی خب! عدد 148 خیلی زودتر از آنی که انتظار داشتم توی لیست روی دیوار نوشته شد!
این اکشن اول شخص خوش ساخت و البته ساده و با گرافیکی معمول این روزها حسنهایی دارد و عیب هایی! حسنش این است که خوش ساخت است و می تواند کسانی را که اهل کمی هیجان و اکشن هستند راضی نگه دارد و عیبش هم کوتاه بودن بیش از اندازه اش است! موتور گرافیکی بازی را تا تیتراژ پایانی تشخیص ندادم ولی وقتی فهمیدم آنریل سه بوده کمی به حس آنریل شناسیم شک کردم!! وقتی میگوئیم آنریل، از قبل معلوم میشود تکلیف گیم پلی و بقیه مسائل چیست! روند بازی کاملا یک نواخت است و هیچ فراز و فرودی ندارد!!مثل جواد نکونام به قول فردوسی پور! و البته مینی ابزارهای جنگی که در دموها تاکید خیلی زیادی به کاربردشان در گیم پلی بود من را که زیاد مجاب به استفده دائمی ازشان نکرد و بیشتر زمان بازی سرم به جنگیدن مستقیم گرم بود! البته تا یادم نرفته بگویم چیزی به اسم اثر موج انفجار در بازی وجود ندارد! مثلا اگر با یک تانک به طرف یه سرباز دشمن شلیک بکنید اگر گلوله به جایی نزدیک زیر پای طرف یا خود بیچاره اش برخورد نکند هیچ اثری رویش ندارد!! و همین کلی از جذابیت انفجارهارا در بازی از بین میبرد!)
147: سولجر آو فوچون: پی بک(غیر قابل توصیه!! می خواستم همین سه کلمه را بنویسم ولی دیم بهتر است عادل باشم!! خوب بالاخره این بازی حسن هم دارد دیگر! این لعنتی پر است از خل بازی! خل بازی های درجه یک! از فحشهای افغانی ها بگیر تا قصابی های بیرحمانه و البته خنده دار و گرافیک جذاب و غول آخر های ضد گلوله!!.......این بازی به شدت تندرو و همه دنیارا تروریست ببین، کلی هم اعصاب خردی دارد! مثلا آن غول آخر که یک وینچستر در دست دارد و اگر یک گلوله به شما بزند کارتان تمام است! و تنها راه کشتن ملعونش استفاده از چاقوست!!یا نارنجک انداختنهای خل وار این کماندوی کارکشته و ضد تروریست!! به هر حال طرفش نروید!!! البته اگر خوشتان نمیآید که وقتی نارنجکی بین دشمنها منفجر شد و کلی دست و پا و چندین لیتر خون به هوا رفت، بروید و شاهکارتان را تماشا کنید!!وای خودم را لو دادم که!!)
146:اورکلاکد( این هم یک ادونچر درست درمان و البته نه آنقدر ها زیاد درست درمان!! به هر حال بازی کامپیوتری یک طرفش جنبه بصری است دیگر!! وقتی هم که یک بازی این جنبه بصریش به فنا رفته کلی از جذابیت های بازی هم از بین میرود!! البته داستان قوی و نوع روایت آن که تاثیر مستقیمی هم در گیم پلی دارد این ضعف را میپوشاند! ولی عمرا این بازی به پای شاهکار قدر ندیده بنوئیت سوکال سیمکینگ آیلند برسد!)
145:کلایو بیکرز جریکو( جریکو بازی کردن من هم برای خودش داستانیست!! حدودا پنج شش ماه پیش که بازی راخریدم ، بیشتر از دو سه مرحله نتوانستم تحملش بکنم!!ولی چند وقت قبل که باز بازی را نصب کردم به طرز عجیب و حیرت آوری فاز داد!! و همین هم شد که یک نفس تمامش کردم!! والبته این یک حسن داشت و آن هم این بود که فهمیدم جای یک تتوریال برای همه شخصیت های توی بازی کم است!! چون تقریبا وقتی بازی دارد تمام میشود همه چیز را یا گرفته اید و وقتی همه چیز را یاد گرفته اید احساس میکنید دارید از بزای کردن لذت میبرید!! جریکو گرافیک قابل قبول و قوی دارد!!صدا پیشگی هم بدک نیست داستان هم اگر طرفدار این نوعش باشید کم نمیگذارد ولی از من گفتن که تحمل کردن محیطهای تاریک و کثیف و پر از خون و دلگیر بازی کار آسانی نیست!! منکه خودم بیشتر از نیم ساعت در هردفعه دوام نمیاوردم و محیطش افسرده ام میکرد!! بهش اضافه کنید پایان غم بار و فجیع دوتا از شخصیت های نگون بختش را که ساعنها باهاشان بازی کرده اید!! فقط این را بدانید جریکو زیاد بازی بدی هم نیست و البته که خیلی بیرحم و نامرد است!!)
( دلیل اینکه اسامی بازی هارا فارسی نوشتم فقط ادا اطوارهای این نرم افزار ورد بود و بس!!)